-
1 związ|ek
m (G związku) 1. (zależność) connection (z czymś with sth); (między dwoma elementami) link; (powiązanie) relation (z czymś to sth); (między dwoma, wieloma elementami) relationship, interrelation(ship)- związek między pracą a płacą the relationship between work and pay- ścisły/luźny związek teorii z praktyką a close/loose relationship between theory and practice- wypowiedź mająca związek z dyskusją a statement pertinent a. relevant to the discussion- nie widzę związku między bezrobociem a przyrostem naturalnym I can’t see any relationship between unemployment and the birth rate- przekład pozostaje w bardzo luźnym związku z oryginałem it’s a very free a. loose translation (of the original)- wykazano niewątpliwy związek między paleniem tytoniu a zachorowalnością na raka the link between smoking and cancer has been established beyond all doubt- teoria jest zupełnie bez związku z rzeczywistością the theory bears no relation whatsoever to reality2. zw. pl (więź) (oparty na uczuciu, wspólnocie zainteresowań) bond przen.; (rodzinny, uczuciowy) tie zw. pl przen.- związki krwi blood ties- związki przyjaźni the bonds of friendship- umacniać związki rodzinne to strengthen family ties- łączyły ich silne związki duchowe there was a strong spiritual bond between them3. (wspólnota) relationship- związek monogamiczny a pair bond- wszystkie jej związki kończyły się wzajemnymi oskarżeniami all her relationships ended in bitter recriminations- nie potrafił wytrwać w jednym związku he could never make a relationship last- dziecko wniosło do ich związku wiele radości the baby brought a lot of joy into their relationship- żyć w wolnym związku to live together; to cohabit książk.- związek małżeński marital union- kobieta i mężczyzna połączeni związkiem małżeńskim a man and a woman joined in matrimony- zawrzeć związek małżeński to enter into marriage, to marry4. (organizacja) union, association- robotnicy zrzeszeni w związkach zawodowych organized labour a. labor US5. Chem. compound- związki węgla compounds of carbon, carbon compounds- trujące związki rtęci toxic mercury compounds- związek cywilny civil marriage- związek frazeologiczny Jęz. idiom- związek nieorganiczny Chem. inorganic compound- związek nitrowy Chem. nitro compound- związek organiczny Chem. organic compound- związek paradygmatyczny Jęz. paradigmatic relationship- związek pitagorejski Filoz. the Pythagoreans- związek przyczynowy causality- Związek Radziecki Hist. the Soviet Union- związek rządu Jęz. government- związek syntagmatyczny Jęz. syntagmatic relationship- związek taktyczny Wojsk. tactical unit- związek zgody Jęz. agreement- związki aromatyczne Chem. aromatics, aromatic compounds- związki nasycone Chem. saturated compounds- związki proste Chem. simple compounds■ bez związku [mówić, gadać] disconnectedly; [zdania, sceny, myśli] disconnected- pleciesz bez związku you’re talking gibberish pot.- w związku z czymś (z powodu) because of sth, on account of sth; by reason of sth książk.; (w wyniku) owing to sth, due to sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > związ|ek
-
2 aromatyczny
прил.• ароматический• ароматный• благоуханный• благоухающий• душистый* * *aromatyczn|yароматный, душистый; ароматический;zioła \aromatycznye пахучие травы; związki \aromatycznye хим. ароматические соединения
+ wonny, pachnący* * *арома́тный, души́стый; аромати́ческийzioła aromatyczne — паху́чие тра́вы
związki aromatyczne — хим. аромати́ческие соедине́ния
Syn: -
3 aromatyczny
adj* * *a.aromatic, odoriferous; rośliny aromatyczne bot. aromatic plants, fragrant plants, oil(-bearing) plants; związki aromatyczne chem. aromatic compounds, aromatics; rodniki aromatyczne chem. aryls.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > aromatyczny
См. также в других словарях:
aromatyczny — aromatycznyniejszy «pełen aromatu, wydzielający przyjemny zapach; pachnący, wonny» Aromatyczny napój. Aromatyczne powietrze. ∆ bot. Rośliny aromatyczne «rośliny (np. róża, mięta, tymianek) dostarczające olejków eterycznych mających duże… … Słownik języka polskiego
krezol — m I, D. u; lm M. e, D. i chem. krezole «związki aromatyczne z grupy fenoli, występujące w smole węglowej i drzewnej; surowce do wyrobu żywic fenolowych, środków dezynfekcyjnych i do flotacji, jako półprodukt do syntez organicznych» ‹gr. + łac.› … Słownik języka polskiego
karbocykliczny — ∆ chem. Związki karbocykliczne «związki organiczne, których pierścienie zbudowane są wyłącznie z atomów węgla; dzielą się na związki alicykliczne i aromatyczne» ‹łac. + cykliczny› … Słownik języka polskiego
węglowodór — m IV, D. węglowodórdoru, Ms. węglowodórdorze; lm M. węglowodórdory chem. węglowodory «organiczne związki węgla z wodorem występujące w postaci gazów, cieczy i ciał stałych, otrzymywane z ropy naftowej, gazu ziemnego oraz z węgla kamiennego i… … Słownik języka polskiego
aryl — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów chem. aryle «organiczne związki chemiczne, rodniki jednowartościowe wywodzące się z węglowodorów aromatycznych, ale uboższe od nich o 1 atom wodoru; rodniki aromatyczne» ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
fenol — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów 1. chem. «wodorotlenowa pochodna benzenu, substancja krystaliczna, bezbarwna, parząca, o swoistym zapachu; ważny surowiec w produkcji tworzyw sztucznych i barwników; kwas karbolowy» 2. chem. fenole «związki… … Słownik języka polskiego
